در قطار

می‌دود آسمان
می‌دود ابر
می‌دود دره و می‌دود كوه
می‌دود جنگل سبز انبوه
می‌دود رود
می‌دود نهر
می‌دود دهكده، می‌دود شهر
می‌دود، می‌دود دشت و صحرا
می‌دود موج بی‌تاب دريا
می‌دود خون گلرنگ رگها
می‌دود فكر
می‌دود عمر
می‌دود ، می‌دود ، می‌دود راه
می‌دود موج و مهواره و ماه
می‌دود زندگی ، خواه و ناخواه
من چرا گوشه‌ای می‌نشینم؟

( ژاله اصفهانی)