۱۳۸۷/۰۶/۱۰


ماه رمضانتون مبارک یا به قول اعراب " رمضان ٌ کریم"! خوب مسجد موج بدینوسیله یه بار دیگه محفل انس با قران! رو برگزار میکنه. دوستانی که تمایل دارن جزء درخواستیشونم بگم. امسال دخترک هم شرکت میکنه. من جزء 23 و دخترک جزء 15 رو میخونه!
*
چند روزی هست که دخترک کولی شده! وقتی دلش درد بگیره دو تا " اوئه" ( این همون صدای گریه س!) میکنه. احتمالا" تازه صداش رو کشف کرده و از صداش لذت میبره. تازه صداي بچه پلنگ هم در مياره. صبح زودكه من خوابم ،سركار خانم چشماشو باز ميكنه و صداهاي عجيب غريب از خودش در مياره!!
*
اگه خواستید دعوت کنید برای افطاری ( به روال هر سال که ما هرشب افطاری منزل دوستان و آشنایان و ایناییم! ) زودتر رزرو کنید که یه وقت تداخل نداشته باشه. هیچ خوب نیست ادم در این ماه مبارک شرمنده کسی بشه!!! فقط لطفا" توجه کنید که من عادت ندارم برای افطار سوپ و آش و اینجور چیزا رو بخورم. معده م حساسه!!! فقط پلو چلو میخورم!!
*
اگه حوصله داشتید ما رو هم دعا کنید.

۱۳۸۷/۰۶/۰۶

دخترک 23 روزه شده و مدت زمان بیداریش بیشتر. البته کماکان مثل معتادا با اولین قلپ شیر که میخوره نئشه میشه و میره تو چرت! دیشب بالاخره بغلش کردم و دخترک میخواست من رو بخوره و من هیجان زده شدم و من هم میخواستم بخورمش! ولی خوب بوسیدن لپ و کله و دست و پای دخترک لذتی داره وصف ناشدنی. مخصوصا" که صورت تیغ تیغی آدم فرو بره توی لپش!
*
روزی که شناسنامه براش گرفتم یکی از همکارا ( مامان شرکت) یه دفترچه حساب کوتاه مدت که برای دخترک افتتاح کرده بود به عنوان کادو بهم داد. با رئیس بانک صحبت کرده بود که بتونه حساب رو بدون شناسنامه باز کنه و من رفتم فقط امضا کردم. انقدر این کادو چسبید. چون خیلی غیر منتظره بود. حالا دخترک یک حسابی داره که به اسم خودشه و من فعلا" حق برداشت دارم ازش. گذاشتم برای روزای پیری و کوری و درماندگیمون! امروز هم پولهایی که به عنوان کادو گرفته بوده رو ریختم به حسابش.
*
چقدر این وبلاگ خاله زنک تر شده!
*
ای پاییز با شکوه! صدای پاتو میشنوم. هوم! چه هوای قشنگی میشه بعد از ظهرا.

۱۳۸۷/۰۵/۲۸

بزرگ شدن دخترک رو من و لیلا خیلی متوجه نمیشیم ولی کسایی که بعد از 3-2 روز میان میگن بزرگتر شده. از کف دست چند میل بزرگتره الان! آخی دخترک خوابالوی من! همیشه دعا میکردم یه دختر آروم باشه. الان میگم خدایا اگه یه کوچولو گریه هم بکنه عیبی نداره! طفلک گناه داره. یه اعتراف هم بکنم که هنوز جرات نکردم بغلش کنم!!!! میترسم از هم وا بره. اون شبی که به دنیا اومد من رو صدا زدن که برم تو بخش نوزادان و بچه رو ببینم. داشتن تمیزش میکردن. لباس که تنش کردن گفت بچه رو بغل کن. گفتم واای. من عمرا" دست بزنم به این. انقدر نازک و کوچولوئه که یهو از هم وا میره. پرستاره گفت ای بی احساس. نمیدونم ربطش به احساس چیه ولی خوب به هر حال من جرات نمیکنم هنوز. دیروز هم با لیلا اتاقش رو کاغذ دیواری کردیم . حالا فردا ایشالا عکساش رو میذارم تا هنرنمایی ما رو ببینید!

۱۳۸۷/۰۵/۲۲

سیم کارتم سوخت. به همین سادگی! از خواب بیدار شدم و دیدم سیم کارتم سوخته. الان دو روزه و من تمام شماره ها رو از دست دادم! هیچ شماره ای رو هم به قدرت خدا حفظ نیستم!
*
آخر مرداد در ترکیه نمایشگاه مواد غذایی داریم. دیروز ارباب می گفت خوب به سلامتی بچه هم که به دنیا اومد و میتونی بری نمایشگاه رو. گفتم عمرا" اگه لیلا اجازه بده! بهش البته نگفتم که دلم برای دخترکم تنگ میشه و نمیتونم چند روز نبینمش. ولی نمایشگاه فرانسه رو فکر نکنم بتونم بپیچونم. خدا کنه تا اون موقع دخترک از آب و گل دراومده باشه .
*
دخترک بسیار سرتق و آدم ضایع کنه. وقتی مهمون میاد خونه امکان نداره چشماش رو باز کنه. حتی اگه نیشگونش بگیرن!! به محض اینکه مهمون از در خونه میره بیرون چشماش رو باز میکنه و البته باید تست اعتیادم ازش بگیریم ! فقط چند دقیقه در طول روز بیداره و بقیه مواقع خواب!

۱۳۸۷/۰۵/۱۷

ممنون از تبریکاتتون ( تلفن ، اسم ام اس ، ایمیل و کامنت و وبلاگ) . امیدوارم دلتون همیشه شاد و لبتون خندون باشه. دخترک ما هم خوبه خدا رو شکر. فعلا" وبلاگ و اینترنت و لینکدونی و همه چیز کنسل شده و دخترک وقتی برای این کارا باقی نذاشته! ( لینکدونی هم واگذار می شود فعلا"!).
این که گفتم بی خبر اومد ، حقیقتش اینه که 5-4 هفته زودتر از وقتی به دنیا اومد که منتظرش بودیم. برای یک کار خیلی روتین و معمولی رفتیم بیمارستان و همونجا دکتر گفت که لیلا بستری بشه و بچه به دنیا بیاد. نگرانیهای اون شب ما هم شکر خدا به بهترین نحو برطرف شد. چون مطمئنم که لیلا حال و حوصله و وقت وبلاگ نویسی برای زهرا کوچولو رو نداره، خودم کم و بیش اینجا خواهم نوشت.

۱۳۸۷/۰۵/۱۵

امروز سه شنبه 15 مرداد 1387 برابر با سوم شعبان 1429 و 5 آگوست 2008 ساعت يك و نيم بعد از نيمه شب دختركي عجول و سرتق و بازيگوش و نازبدون خبر قبلي به خانواده كوچك دو نفره ما وارد شد و مارو تبديل به يك خانواده 3 نفره شاد كرد. قدم زهرا كوچولو روي چشمامون.
شبي خوش است بدين قصه اش دراز كنيد
وان يكاد بخوانيد و در ( بر) فراز كنيد

۱۳۸۷/۰۵/۱۳

صبح ها که میام توی ماشین معمولا" رادیو گوش میکنم. موجهای مختلف رو میچرخم. پیام و جوان و ایران و ورزش. امروز دقت کردم به تلفنهایی که بندگان خدا برای رفع مشکلاتشون میزنن و امید چاره دارن. دیدم ملت چه مشکلاتی دارن و واقعا" هر کدومش خیلی کمر شکنه. یکی تلفن میکنه که 250 تومن حقوق بازنشستگی میگیرم و مستاجرم و 2 تا فرزند دانشجو دارم. یکی میگه 8 ماهه حقوق نگرفتم و اجاره خونه م عقب افتاده و دخترم موقع عروسیشه. خلاصه هرکسی یه مدل گرفتاره. اونوقت چقدر ناشکریم ماها ( بعضیامون). شکرانه نعمت هم همش این نیست که بگیم خدایا شکرت. این فقط بخشی از شکرانه س. بخشیش هم اینه که دست گرفتاری رو در حد بضاعتمون بگیریم.