همیشه میگم اینی که آدم به یکی بگه واگذارت میکنم به خدا ، این نشونه ضعف و ترسه. یعنی اینکه کم آوردم. اما ببین آقای محترم! این حرفایی که امروز صبح بهم زدی رو هیچ جوابی نتونستم براش پیدا کنم. هرچی تو ذهنم دو دو تا چهار تا کردم به نتیجه ای نرسیدم که چی شد این حرفا رو بارم کردی. راست میگی! تقصیر منه. برای اولین بار تو عمرم یکی رو واگذار میکنم به خدا. مطمئنم که خدا داور خوبیه بین ما. اعتراف میکنم که کم آوردم . ولی بدون که خیلی خودم رو کنترل کردم که هیچ حرفی نزدم. ادب رو رعایت کردم و صدام در نیومد. نه اینا توجیهه. کم آوردم. از بزدلی یا ترس یا هرچی که اسمشو میذاری، واگذارت میکنم به خدا. مطمئن باش یک کلمه از حرفایی که بهم گفتی رو به هیچکی نمیگم. حتی به لیلا. این کاسه هنوز جا داره....