اگه به يه چيزي ( اخلاقيات يا شرعيات يا عرف مورد قبول) اعتقاد داشته باشي و ببيني برا رسيدن به يه هدفي- كه الزاماً شخصي هم نيست و چه بسا خيرش يه خيليا خواهد رسيد – از اون اعتفادت چشم پوشي كني يا يه جاهايي چشماتو روي هم بذاري و شتر ديدي نديدي كني چه كار ميكني؟ بيخيال ميشي و توجيه ميكني يا ميگي هدف وسيله رو توجيه نميكنه و حاضر نميشي پا روي اعتقادت بذاري؟ روزهاس دارم بهش فكر ميكنم. جوابش ( و اينكه در عمل چطور رفتار خواهم كرد) خيلي هم آسون نيست.