از فرودگاه که بیرون اومدیم بارون شدیدی میومد. کلی دنبال تاکسی گشتیم. این وسایلی که ما داشتیم هیچ تاکسی حاضر نمیشد ما رو برسونه. جالب بود که راننده تاکسیا انگلیسی بلد نبودن( یا لااقل تظاهر میکردن که بلد نیستن چون فرانسویا فوق العاده تعصب دارن رو زبونشون). یه مشکل دیگه هم این بود که ما آدرس رو نداشتیم که نشون بدیم و بگیم اینجا میخوایم بریم. ما فکر میکردیم مثل تهرونه که به هر کی بگی نمایشگاه ، بدونه کجاس. اونجا هیچکی خبر نداشت. با هر بدبختی بود ادرس رو پیدا کردیم و دادیم به یه گلف استیشن. اول که دیدم کمر بند نبست خود راننده. منم خجالت کشیدم ببندم!به محض اینکه راه افتاد احساس کردم تو تهرون خودمونم!لایی میکشید، بوق میزد، فحش میداد( حدس میزنم!!)، بدون راهنما میپیچید، لاینشو یهو عوض میکرد، از سمت راست سبقت میگرفت، جلوی پلیس کمربندشو میاورد که مثلا" بسته بعد دوباره باز میکرد، برا جلویی چراغ میزد،....خلاصه به پسر خالم ( همون رییس بزرگ!) گفتم خوبیش اینه که ادم اینجا هم احساس غربت نمیکنه! به راننده گفت فرانسوی هستی؟ گفت آره . ولی دروغ میگفت. مسلمون الجزایری ساکن فرانسه بود( وقتی رفته بود پایین تا چیزی بپرسه من تو وسایلش گشتم و قران پیدا کردم و کارت شناسایی!!البته پول هم بود که من خدایی دست نزدم به پولهاش!). 70 یورو ( یا به قول فرانسویا 70 اوقو ) کرایه گرفت نامرد!وسایل رو بردیم داخل نمایشگاه.حالا هرچی میگردیم غرفه ایران رو پیدا نمیکنیم. تمام کشورا بالای غرفه شون پرچم و اسم کشورشون رو خیلی بزرگ نصب کرده بودن جز ایران. تمام کشورا به صورت متحد الشکل و خیلی شیک غرفه ارایی کرده بودن جز ایران. تمام کشورا هزینه زیادی رو صرف تزیینات غرفه کرده بودن جز ایران. تمام کشورا اسم و مشخصات غرفه رو خیلی منظم و یک شکل نصب کرده بودن جز ایران. جالبه بدونید بدترین غرفه ها از نظر شکل هندسی برا ایران بود. چون سالن جوری بود که نمیشد غرفه رو 4 ضلعی در بیارن . اونوقت کشورای دیگه کلی کار کرده بودن که چجور میشه این فضای پرت رو از بین برد جز ایران که به همون صورت 16 ضلعی!!!غرفه رو به ما تحویل داد. کوچکترین کار مهندسی روی اینا انجام نشده بود. معاون وزیر میگفت ما دو ماه روی اینا کار مهندسی کردیم تا اخر به این شکل درومده!!!!( چیزی که عیان است چه حاجت به وراجی معاون وزیر است!!). این که میگم بقیه اینجوری بودن و ما اینجوری فکر نکنید دارم با کانادا و امریکا مقایسه میکنم. سنگال، سودان، سوریه، اردن، مراکش، الجزایر، تونسی که به گفته خود غرفه داراش مردمش نون شب ندارن بخورن و کلی کشور جهان هشتمی دیگه!فوق العاده اهمیت داده بودن به این نمایشگاه. چون میدونستن که از راه صادرات و بازاریابی میتونن ارز وارد مملکت بکنن. اونوقت معاون وزیر میاد میگه ما از همه بهتریم. کاش میشد عکس بقیه غرفه هارو بذارم تا مقایسه کنید نسبت به کشورای بدبخت بیچاره دیگه تو چه وضعیتی بودیم. شرکتای ایرانی دیگه که از طرف ایران شرکت نکرده بودن و خودشون شرکت کرده بودن ( تو یه سالن دیگه) خیلی خوب بود وضعشون. آخه بابا نا سلامتی بزرگترین نمایشگاه مواد غذایی دنیاس. آبروی یه کشور مطرحه.