دیشب داشتم فکر میکردم این صدا و سیما واقعا" نقش مهمی در شناساندن امامان و معصومین داره. واقعا" کسی اگه یه کم وقت بذاره و پای تلویزیون و رادیو بشینه میتونه کاملا" بشناسه ائمه رو! تنها کاری که بلده اینه یا اهنگ غمگین بذاره یا مداحی پخش کنه! دریغ از دوزار برنامه به درد بخور. رادیو پیام هم که فرت و فورت میاد میگه طاعاتتون قبول! فرق شهادت و تولد هم تو مولودی پخش کردن و اهنگای شاده.
*
جای دوستان خالی پریشب ( یعنی دقیقا" همون شبی که نوشتم من دارم استریلیزه زندگی میکنم الان!) به اتفاق زن و بچه و 4 نفر زوج ژیگول پاشدیم رفتیم دیزی سرا! اونم کجا؟میدون راه آهن!!از اون جاها که وارد میشی میبینی همه جا رو دود سیگار و قلیون برداشته! البته ظاهرا" اینجا یه کم کلاسش بیشتر بود و خانوادگی بود. با نون سنگک و سبزی و دنبه!!! و مخلفات. الان که دارم مینویسم آب از دهنم راه افتاد!