276

از یه بنده خدایی خواهش کرده بودم که یه کاری رو لطف کنه و برام انجام بده. مدتها گذشت و خبری نشد ازش. منم کارم رو بیخیال شدم و خودم با بدبختی انجامش دادم. حالا اون کارش به من گیره و از من کمک میخواد. دلم میگه احترام و لطف برای دیگرانی که صنمی باهاشون نداریم باید دوطرفه باشه . راستش عقلم هم همینو میگه! منم بی خیالش شدم. آدم خودش به داد دل خودش نرسه و خنکش نکنه، میخوای دیگران به دادش برسن؟