هنوز به روال عادی زندگی برنگشتم. هنوز شبها ساعت 1:30-1 میخوابم. هنوز صبح ها ساعت 7:45 از خونه بیرون میزنم و 8 میرسم شرکت! هنوز ظهرها ناهار میام خونه. هنوز توی سررسیدم ننوشتم. هنوز دلم شام و ناهار پختنی میخواد! ای وای از هفته آینده که یهو روال سابق میکوبه خودش رو توی صورتم!
۱ نظر:
خودت رو ناراحت نکن بذار روال خودش رو بکوبونه تو صورتت اونوقت همه چیز درست میشه
ارسال یک نظر