يه نظر شخصي

هر کدوم از ما تو زندگی دروغ زیاد شنیدیم. چه بسا خودمونم دروغ زیاد گفتیم! کلاهم شاید زیاد سرمون رفته باشه(البته اگه توام مثل من باشی!) یا شاید کلاهم سر بقیه گذاشته باشیم(خدای نکرده!) دیگه تقریبا" یه جورایی عادت کردیم به اینجور تعاملات اجتماعی(!!!!!) اگه ادم متوجه نباشه و بهش دروغ بگن یا کلاه سرش بذارن خیلی شاید غصه نخوره حتی اگه بعدا" متوجه بشه. ولی یه چیزی که آدمو خیلی اذیت می کنه اینه که بفهمی دارن سرت کلاه میذارن توام نتونی کاری بکنی و اونا هم بعدا" به ریش نداشتت بخندند. این خندیدن آدمو خیلی عذاب میده. آدم احساس حماقت بهش دست میده. نمیدونم تا حالا شده که احساس زرنگی بهت دست بده و فکر کنی بقیه هیچی حالیشون نیست. یعنی فکر کنی فقط تویی که می فهمی برا همین به خودت اجازه بدی که بقیه رو نفهم فرض کنی. واقعا" که کار کثیفیه. انقدر کثیف که گاهی میخوام سر به تن بعضیا نباشه(احتمالا" بعضیای دیگه هم همین حسو نسبت به من دارن!!!!برا همین میگم تعاملات اجتماعیمون خوبه!!)