دغدغه

چند روز پیش داشتم از سر کار میومدم خونه. فکر کنم پشت چراغ قرمز شهر بازی بودم.شیشه ماشین بالا بودو منم کولر ماشینو روشن کرده بودم و داشتم قشنگ برا خودم نوار گوش می کردم. یه دختر کوچولو اومد جلو و زد به شیشه. از اینا که گل میفروشن. تو گرما گلاش یه کم پژمرده شده بود. وقتی به شیشه زد من اول اعتنا نکردم. دوباره که زد من مجبور شدم شیشه رو پایین کنم. گفت گل بخر. گفتم نمی خوام. گفت تو رو خدا. گفتم نمی خوام.گفت از دیروز هیچی نخوردم. گفتم نمیخوام .شیشه رو دوباره دادم بالا. چراغ سبز شد و رفتم. از چراغ که رد شدم تازه وجدان درد گرفتم! گفتم اگه دو تا شاخه گل می خریدی مگه چیزیت می شد؟خیلی ناراحت شدم. تا شب اعصابم داغون بود. حالا بعدش برا اینکه از ناراحتیم کم کنم شروع کردم به توجیه سازی از نوع امیرویی! گفتم نه بابا اینا کارشونه. اینا عادت دارن. همه جا دارن میگن به اینا کمک نکنید.عادت کردن به گدایی(بگذریم که بدبخت داشت کاسبی می کرد و گدایی نمی کرد). ولی خوب این فقط یه مورد بود.شاید برا تو ام پیش اومده تاحالا. نمیدونم برات پیش اومده که مثلا" دم در یه رستورانی یهو یه پسر بچه کوچولو بیاد بگه تورو خدا یه لقمه هم به من بده. یا مثلا بری خونه ببینی چند نوع غذا سر سفره هستو بعدم بیشترشو از ترس اینکه خدای نکرده تو یخچال فاسد نشه و مجبور نشی غذای مونده بخوری میرزی تو سطل زباله. یا تو داروخانه ای میبینی یه خانم یا آقای خیلی محترم داره به داروخانه چی میگه نسخه رو فقط به اندازه مثلا" ۱۰۰۰ تومن بده.بقیشو نده. بعد میبینی خودت اومدی آمپول یا شربت تقویتی چند هزار تومانی بخری. نمیدونم چه حسی بهت دست میده . من اینجور جاها از خودم بدم میاد. حتما دیدی تو اطرافیات یا دوستات که در طول سال ، تو هر مهمونیو مراسمی یه دست لباس بیشتر ندارن بپوشن بعد خودتو میبینی که فقط برای عینک آفتابیت که تازه سفارش دادی برات بیارن اندازه لباس سال اون بابا خرج کردی. حالا بازم خوبه که هنوز اون ته دلمون همچین دغدغه هایی داریم. خدا نکنه روزی بیاد که بگیم به من چه. من دارم پس خرج میکنم. اونم که نداره به من چه. یه دوستی داشتم که میگفت وقتی خدا با کسی سر ناسازگاری داره چرا من باید بهش رحم کنم؟میدونم که منظورمو خوب می فهمی. میدونی که من منظورم این گداهای سر چهار راه ها و کنار خیابونا نیست. منظورم اوناییه که برا یه وعده غذای گرم واقعا مشکل دارن و انقدر آبرو دارن که حتی نزدیکترین کساشونم از حالشون بی خبرن. راستی شنیدم کمیته امدادم ماهی ده دوازده هزار تومن به یه خانواده ۴ نفری کمک می کنه!!!!همین میشه که مردم خوشی زیر دلشون می زنه!!!!