هیچ وقت نخواستیم اونی باشیم که واقعا" هستیم. همیشه خودمونو پشت یه نقاب خیلی خوش رنگ و لعاب پنهان می کنیم.میخوایم همه تعریفمونو بکنن و از خوبیامون بگن. از اینکه چقدر روشن فکر میکنیم و عاقلانه عمل میکنیم. خدا نکنه یه وقت پای عمل به میون بیاد. اونوقته که خود بخود اون نقابه میره کنار. بدون اینکه بفهمیم. چرا اینجوری هستیم نمیدونم. لابد فطرتمون اینجوره. لابد ذات انسانیت اینو اقتضا میکنه. اگه میخوای ببینی طرف واقعا" چکاره س باید اونو وقتی ببینی که منافعش داره به خطر میفته. اون وقت اونو از پشت نقاب میتونی ببینی....