۱۳۸۳/۰۳/۱۵

صداي اذان موذن زاده اردبيلي هميشه يه حس و حال غريبي برام داشته ، غروب جمعه اين حسو حال بيشتر بوده. گفتني نيست اين حس بايد خودت چشيده باشي تا بفهمي چي ميگم.منو ميبره به ۲۰ سال پيش. با اينكه اخلاق و روحيات و حس و حالم از اون موقع تا حالا خيلي عوض شده ولي هنوز عاشق اين اذانم . عصراي جمعه خيلي بيشتر. چه حال و هوايي داره اين عصراي جمعه...
*
اين خيلي بده كه هر اتفاق و حادثه و صحنه اي رو به چشم يه سوژه وبلاگي ميبينم. سعي ميكنم هر چيزي رو يه سوژه بكنم برا مطلب وبلاگ. اين شايد به علت تازه كار بودن و نداشتن جنبه باشه!بايد تركش كنم.

هیچ نظری موجود نیست: