بهم میگه آدم تو هر زمانی باید شاگردی بکنه.میگه وقتی فهمیدی که هنوز نیاز به یاد گرفتن داری اونوقته که نصف بیشتر راه رو رفتی. وقتی که احساس کردی با وجودی که خیلی چیزا رو میدونی و حتی تو رشته خودت استادی ولی هنوز چیز برا یاد گرفتن خیلی وجود داره اونوقت قدم تو مسیر کمال گذاشتی. مهم این احساس نیاز هست. مهم اینه که پا رو غرورت بذاری و هر جا فهمیدی چیزی رو نمیدونی شاگردی کسی رو بکنی که میدونه. وقتی به خودش نگاه میکنم میبینم که واقعا" خودش اینجوری رفتار میکنه. حتی اگه از یه بچه ۱۵ ساله باشه. از این روحیه ش خوشم میاد. یه شعر قدیمی هست که میگه:" آن کس که نداند ، و نداند که نداند . در جهل مرکب ابد الدهر بماند". ولی " آن کس که نداند ، و بداند که نداند. لنگان خرک خویش به مقصد برساند" .