کس نیست که افتاده ی آن زلف دوتا نیست....
*
تاحالا شده از یه لذت خیلی خیلی بزرگ- حالا هر چی – از اون لذتایی که شاید تو عمرت کم اتفاق بیفته به خاطر یه نفر یا یه مصلحت بگذری؟!بعدش چه حسی بهت دست داده؟احساس پشیمونی ، یا غرور و افتخار که تونستی این کار رو انجام بدی؟اصلا" ببینم چه وقتایی بیشتر احساس لذت می کنی؟لذت کاذب نه. لذت واقعی. چند روز پیش با یکی حرف میزدم می گفت لذتای من خیلی محدوده . مثلا" فقط وقتی تو یه عروسی فارغ از همه دنیا می رقصم خیلی لذت می برم.فقط همین. از زندگی خیلی شاکی بود.خوب حق هم داره که شاکی باشه. وقتی دیدت نسبت به زندگی انقدر محدود باشه همین میشه. لذت واقعی به نظرت چیه؟
*