چرا به یه مردی که مثلا" در ماشین رو برا خانومش باز میکنه ، یا موقع ورود و خروج به جایی خانومشو مقدم میدونه که اول اون وارد یا خارج بشه ، یا اگه یه جا دعوتش کردن برا مهمونی اول نظر خانمشو میپرسه و بدون اون تصمیم نمیگیره ، یا تو تصمیم گیریا با خانمش مشورت می کنه و به نظر خانمش خیلی احترام میذاره ، یا مردونگیشو با صدای بلند و نعره به اثبات نمیرسونه ، یا حتی برا خرید لباس هم نظر خانمشو می پرسه ،یا تو کار خونه به همسرش کمک میکنه و تو آشپزی و نظافت منزل هر کاری که بتونه میکنه ، یا تو مسائل اقتصادی و کاری با خانمش مشورت میکنه و یا خیلی چیزای دیگه میگن زن ذلیل؟! واقعا" این یعنی ترس از زن یا ذلیل بودن؟( خداییش یه بار دیگه که این متنو خوندم دیدم کم بیراه نمیگنا!!!شوخی میکنم). جالبیش اینه که این طرز تفکر تو خیلی خونواده ها وجود داره. چه سنتی چه مدرن. هرکدوم به نوعی. هرکی هم به دید خودش یه جور توجیه برا این طرز تفکر داره. البته نمیخوام بگم من تمام این کارارو می کنم. ولی اینو میخوام بگم که اگرم من همه این کارارو انجام بدم جای دوری نرفته. از غرورو مردانگی چیزی کم نمیشه. اینو هم بگم که با یه سری از کارا هنوزم به شدت مخالفم. هنوز هم متنفرم از اینکه مرد کنار دست خانومش بشینه و اون رانندگی کنه!وقتی یه مرد اینجوری میبینم کلی بهش فحش میدم تو دلم. وقتایی که مجبور بودم کنار دست مامان بشینم و اون رانندگی کنه از خجالت آب می شدم!!!حالا یه چیز دیگه. اگه به کسی که این کارارو می کنه نمیگن زن ذلیل پس به کی میشه گفت؟ بذار نظر خودمو بگم بعد تو هم نظرتو بگو. به نظرم اون به اصطلاح مردی که دست روی خانمش بلند میکنه و عقده های بیرون از خونه شو میاره سر زنش پیاده می کنه و به اون فقط میتونه زور بگه و به زن به چشم یه نوکر یا یه خدمت کار نگاه میکنه به نظرم خیلی ذلیل و بدبخته. یادمه یه بار تو ترمینال مسافربری با دوستم منتظر کسی بودیم. نشسته بودیم تا اتوبوسش از راه برسه. یه نامردی اونجا ایستاده بود و با زنش دعوا شد. همونجا جلو همه با مشت زد تو صورت خانمش. خون از بینی خانمش زد بیرون. دوستم رفت سراغ یارو. مرتیکه مثل موش شد از ترس. این ادم ذلیله به نظرم.