دوس دارم نيگات كنم , توام منو نيگا كني
من تورو صدا كنم , توا م منو صدا كني
دل من زندونيه تويي كه تنها ميتوني
قفسو وا كني و پرنده رو رها كني....( سهيل محمودي)

امشب شب تولد امام رضاس(ع) . خوب تبريك ميگم. عصري حال و هوام جوري بود كه ميخواستم بنويسم برا امام رضا ولي سرم خيلي درد ميكرد. الان كه حالم بهتره , ديگه اون حسو حال نيست. فقط اينو بگم كه من همه چيزم رواز امام رضا دارم. يه جور قريبي با بقيه اماما برام فرق ميكنه. هر چي ازش خواستم گرفتم. انصافا" هم كه بهترينا رو بهم داده. از دانشگاه گرفته تا همين ليلا خانمو من از امام رضا دارم. يه چيزايي گرفتم ازش كه جاي گفتنش اينجا نيست. فقط اينو بگم كه خيلي چاكرشم. الان يكي دوساله كه نشده برم مشهد. دلم لك زده برا اون حال و هواي حرمش. يه گوشه بشيني و هيچي نگي. زانوهاتو بغل كني و فقط نيگا كني به ضريحش. به آدمايي كه اومدن و هركدوم يه دنيا دل با خودشون آوردن. هركدوم يه دنيا مشكل با خودشون آوردن. به خاطر يه مشكل برا چشماي خواهرم چند سال پيش مجبور شديم سه ماه مشهد بمونيم. اونم تو بيمارستان.حالا حساب كن دلت گرفته باشه و هيچ جاي ديگه هم غير لز حرم نداري كه بري. يعني اگه جاييم باشه تو دل و دماغ نداري.خيلي بهم حال ميداد. من تو هيچ شهري بيشتر از ۵-۴ روز نميتونم دووم بيارم ولي ۳ ماه تموم مشهد موندم. بدون ذره اي احساس غربت.همون سال ( سال ۷۳) دانشگاه قبول شدم. اونم تو اولين رشته تو ا ولين انتخاب. ضمن اينكه مشكل چشماي خواهرم كه الكي بوجود اومده بود ( بخاطر لنز طبي) و به جايي رسيذه بود كه دكترا گفته بودن بايد هر دو چشم تخليه بشه كه عفونت به قلب نزنه هم بعد از سه ماه به طور معجزه آسايي برطرف شد. حالا هم ليلا و بقيه چيزايي كه تو زندگي دارم و شكر خدا بهترين چيزاس از امام رضا دارم. اينارو نوشتم كه بگم امشب بدجوري دلم هواي مشهدو كرده...