حالا که بلاگفای مزخرف از کار افتاده دوباره روی بیارم به وبلاگ بی جون خودم! پسرم علی در تاریخ 22 فروردین 1394 به دنیا اومد. الان 2 ماهشه و خندیدن بلد شده. روی دستش تمرکز میکنه و با دقت فرو میکنه توی دهنش و شروع میکنه ملچ مولوچ کردن و لیسیدن دستش. نمیدونم قدرت تشخیص چهره داره یا نه ولی مطمئنم تن صدای لیلا و زهرا رو میشناسه ووقتی باهاش حرف میزنن میخنده. به شدت بغلی شده و من اصلا" ناراضی نیستم از این وضع. مگه یه بچه تا چند وقت بغل مامان و باباش رو خواهد داشت؟ بچه هاتون رو بغلی کنید و غمتون نباشه. بعدا" حسرت خواهید خورد
۱ نظر:
شدیدا با بغلی کردن بچه موافقم ... بغل خواستن بچه به نظرم یه نیاز از طرف اون بچه اس و خیلی مسخره اس که از ترس بغلی شدن هم جواب نیاز بچه رو ندیم هم خودمون رو از این لذت محروم کنیم ! مثل اینکه آدم نیاز به غذا داره اما از ترس غذایی شدن هیچی نخوره !
ارسال یک نظر